Transit 2 – De vlammen van het verlangen naar huis doven nooit
Al zes maanden probeert Saber zijn overleden vader de grens tussen Jordanië en de Westelijke Jordaanoever over te krijgen. Hij heeft zijn vader, die in Nederland is overleden, beloofd om hem in zijn geboortegrond in Hebron te begraven. Maar de Israëlische autoriteiten hebben een nieuwe wet aangenomen die in het buitenland gestorven Palestijnen verbiedt om terug te keren naar hun land. Hierdoor bivakkeert Saber met zijn vader in een kist wanhopig en boos bij de grensovergang; de Koning Hoessein brug. Niemand kan hem helpen zijn belofte te vervullen.
Dan arriveert zijn Nederlandse geliefde Anouk. Zij mist hem en wil dat hij met haar mee naar huis gaat, naar de kinderen in Amsterdam. Saber wil niets liever, maar eerst moet en zal hij zijn vader in Hebron begraven. Hoe groot zijn liefde voor haar en de kinderen ook is, hij kan niet zomaar mee.
In zijn monoloog Transit maakte Ibrahim Mousa een politiek statement over de Palestijnse kwestie, vluchtelingen en het zoeken naar geluk. In de dialoog Transit 2 laat hij zien hoe deze thema’s doorwerken in het persoonlijke leven van mensen. (Om deze voorstelling te kunnen waarderen, hoeft men de monoloog niet gezien te hebben!)
regie | Gerardjan Rijnders
spel| Rosa Mee en Ibrahim Mousa
dramaturgie | Laura Minderhoud
tekst | Ibrahim Mousa
productie | tripact