Terug naar overzicht

Voor wie is niets onmogelijk {TG Nomen}

Voor wie niets onmogelijk

Hoe kleurt macht de verhoudingen in de samenleving? Een voorstelling over hoe ons beeld van de werkelijkheid altijd gekleurd is door onze eigen interpretatie, en hoe we de ander voortdurend willen overtuigen van onze eigen waarheid.

Aan de hand van een familiedrama worden de verschillende percepties van het publiek blootgelegd. Is het mogelijk om samen tot één waarheid te komen?

Vier acteurs vormen een gezin: Een vader, moeder, zoon en dochter. Zij zijn aan elkaar overgeleverd, door afhankelijkheid, verlangen en wanhoop. Dat de moeder, vrouw is van de vader, en de dochter zus van de broer is onomstotelijk. Maar hoe kleurt onze blik die verhoudingen? Wat doen onze ogen met dit familiedrama? En waarin vinden wij in ons oordeel overeenstemming?

Zoals in elke theatervoorstelling ziet het publiek een decor, acteurs, een gespeelde werkelijkheid en een verhaal. Ongewoon is het feit dat het gezelschap het publiek uitnodigt om gezamenlijk invloed uit te oefenen op de interpretatie van dat verhaal. Hoe kijkt het publiek naar de gebeurtenissen op het toneel? Regisseur Hanna van Mourik Broekman toont de moeilijkheid tot samenleven middels een gezin dat het gesprek aangaat met een publiek.

De voorstelling is een theatraal sluitstuk van een langlopend onderzoek. Door middel van zogenaamde Stormkamers, theatrale gedachtewisselingen met publiek, onderzocht Hanna hoe macht de verhoudingen in onze samenleving kleurt. De gesprekken uit dit onderzoek, in samenspraak met haar eigen visie, hebben geleid tot de uiteindelijke voorstelling.

“Samen vormen ze een prachtig disfunctioneel gezin, en tonen ze dat onvoorwaardelijke liefde misschien universeel is, maar door iedereen op een andere manier wordt uitgelegd. En dat het eenvoudig is jezelf en elkaar te verliezen in verwachtingen.” Theaterkrant

DINER| ODE AAN AFHANKELIJKHEID

Je loopt over de stoep, met het vertrouwen dat de tegenligger niet tegen je aanloopt. Je fietst nog net voor de bus langs met het vertrouwen dat hij niet op dat moment gas geeft. Je stapt in bij een onbekende taxi chauffeur. Eet het croissantje van de nieuwe bakker op de hoek.

We leggen ons leven dagelijks in de handen van de ander. We hebben elkaar nodig om ons te verplaatsen, te eten, te lachen, om te bouwen, te reageren, om voort te planten, van mening te veranderen en te leunen. Niets is zo saai als onafhankelijk zijn.

Tijdens een drie gangen diner voorafgaand aan de voorstelling, geven we een ode aan onze afhankelijkheid. We laten ons hierbij inspireren door de tradities van een Agape maaltijd, waarbij je met een groep vreemden aan tafel zit, eet, samen het brood breekt, in gesprek gaat of luistert. Een diner als performance, voorafgaand aan de voorstelling Voor wie is niets onmogelijk. 

18:00 – 20:00
Zuilenzaal Compagnietheater

 

 

 

Dit programma heeft al plaatsgevonden