ROMP – de Gemeenschap {Nederlands Theater Festival}

Vitaal theater over de dood

“Karina Holla speelt in Romp een oude dame en maakt daarvan een huiveringwekkend goed optreden.” De Volkskrant ★★★★

“Regisseur Roy Peters laat twee grandioze performers alle ruimte om het beste wat ze hebben te tonen. Romp is stil makend prachtig.” De Groene Amsterdammer

Oud zijn. In een bed liggen. Niet lang meer te leven hebben, maar nog zoveel willen als een kind. Boos zijn op de wereld die verandert. Vervuld zijn van herinneringen en toch blijven geloven in het belang van verbeelding en verwachtingen.

Dit alles overkomt de vrouw uit ROMP, het nieuwe stuk van De Gemeenschap.

Karina Holla belichaamt deze vrouw. Ze is tot bijna niets meer in staat, maar praten over de beelden en spookbeelden van haar leven, dat kan ze nog wel. En dat doet ze, hartstochtelijk.

Aan haar bed zit, zwijgend, een man (Gerardjan Rijnders). Hij luistert. Of niet? Misschien kent hij al haar verhalen al, misschien wil hij ze niet horen. Hij blijft een nabije vreemde. Pas als de vrouw eindelijk niet meer praat en met de onbeweeglijkheid van een dode in haar bed ligt neemt hij het woord.

In een maatschappij waar steeds meer en steeds langer levende ouderen zijn richt ROMP zich op een actuele problematiek: die van de mensen die niet meer meedoen. Een leven lang zijn ze zelfstandig, eigenzinnig en onafhankelijk geweest, maar nu is hun wereld klein. Aan wat ze hebben meegemaakt, aan hoe ze over alles denken heeft niemand meer een boodschap. Hoe sterk ze zich ook verzetten – hun weg gaat maar één kant op.

ROMP gaat over herinnering, over het denken dat doorgaat terwijl het lichaam niet meer kan. Over teleurstelling, maar ook over warmte en kleuren die kunnen worden teruggeroepen. ROMP toont het leven door de ogen van een oude vrouw die gaat sterven, bitter maar op een grimmige manier ook vrolijk.

Verder in de pers:
“De mooie tekst van Rob de Graaf toont de enorme levenslust van een oude vrouw die weet dat de dood dichtbij is, maar daartegen in verzet komt ondanks de wetenschap dat dit zinloos is. Dat is indrukwekkend vooral omdat de tekst zo op het lijf geschreven is van de immer actieve Holla. Het afbrokkelende leven is fraai gereflecteerd in de projecties en het geluid op de achtergrond. (…) Romp is een prachtige voorstelling.” – Scènes ★★★★

“De expressiviteit die Holla in haar stem legt is indrukwekkend. Ze maakt van die stem een al even beweeglijk en veerkrachtig instrument als ze altijd van haar lichaam heeft gemaakt. Omhoog en omlaag schietend, van schril naar fluisterend, van verwijtend naar verlangend. (…) De tekst van Rob de Graaf zit vol prachtige metaforen.” – Theaterkrant ★★★

“Een sprekend hoofd en een zwijgende man. Kan je hier een voorstelling mee maken die mij gaat boeien? Schrijver Rob de Graaf en regisseur Roy Peters zijn hier meer dan goed in geslaagd. De teksten zijn soms fragiel beminnelijk en dan wanhopig intens. (…) Zodra de man zich voor het eerst letterlijk bloot geeft komt de voorstelling in één klap op een totaal ander en hoger level te liggen. Geradjan Rijnders danst een zeer aandoenlijke choreografie van Karin Post.” – Theaterparadijs ★★★★

Dankzij het sterke spel van Holla is Romp, in tegenstelling tot wat je misschien zou verwachten, een voorstelling waarin het leven wordt gevierd. Met haar mond en ogen (…) weet ‘de koningin van de mime’ een sterke vrouw neer te zetten die fascineert en ontroert. – Haarlems Dagblad

Lees hier alle recensies:
De Volkskrant: Romp toont de mens als tijdelijk toeval
De Groene Amsterdammer: Geen zwaarte meer
Scènes: Levenslust in voorstelling over de dood
Theaterkrant: Een schreeuw van verzet
Theaterparadijs: “ROMP” het leven, de dood en de maatschappij
Blog Rein Swart: Sterk relaas van een kunstenares die haar verlies niet wil toegeven

regie Roy Peters tekst Rob de Graaf spel Karina Holla en Gerardjan Rijnders
decor Marijn Akkermans kostuums Marrit van der Burgt choreografie Karin Post
licht René Rood techniek René Rood en Paul Schimmel
met dank aan Henk van Riemsdijk en Mariette Brinkman