CT People: Jeroen en Lauran
Lauran (rechts):
“Ik ben opgegroeid in Tilburg. Daar heb ik altijd gewoond en ook gestudeerd, maar sinds 3 weken woon ik in Amsterdam. Het is wel wennen. Ik ben natuurlijk wel een stad gewend, maar het is hier allemaal veel groter en ik ken veel minder mensen. Er zijn veel clichés over de verschillen tussen Amsterdam en Brabant, bijvoorbeeld “In Brabant begroeten we elkaar en is het heel gezellig” of “In Amsterdam is het niet zo gezellig en als je een winkel binnenloopt zeggen ze geen hoi”. Maar van die clichés heb ik eigenlijk helemaal niet zo veel gemerkt. De eerste weken in Amsterdam zijn heel erg goed bevallen. Het is natuurlijk wel een stap geweest om weg te gaan, maar mijn verwachtingen zijn zeker overstegen en ik heb het hier heel erg naar mijn zin.”
Jeroen (links):
“Het boek Fluwelen Woede is deels herkenbaar voor mij, maar ook deels niet. Alan Downs omschrijft in het boek dat je bepaalde dingen doet omdat het je joy brengt of dat je bepaalde dingen doet voor validatie. Sommige dingen doe je niet omdat je het leuk vindt, maar omdat je erkenning wilt. Dat vond ik een punt waarbij ik dacht; dat klopt misschien soms wel. Alleen denk ik niet dat dat perse overcompenseren is waar Downs het zo veel over heeft, het is soms ook gewoon onzekerheid of omdat iets makkelijk is op een bepaalde manier. Veel dingen doe ik ook omdat het voor mij makkelijk is, maar niet zozeer om te overcompenseren voor enige schaamte. Ik vind dat er erg veel wordt gegeneraliseerd in het boek; ‘dit gebeurt om deze en deze redenen’. Maar ik kom zelf ook niet uit een omgeving waar er constant werd gezegd dat er iets mis met mijn seksualiteit; dat maakt denk ik wel uit.”
Gesproken met Jeroen en Lauran | Talkshow: Fluwelen woede (Velvet rage) | 18 dec 2019 | Fotografie door Raymond van Mil |